Poradnik powstał we współpracy NFZ z Polskim Stowarzyszeniem Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera w ramach Forum Organizacji Pacjentów. Pobierz poradnik Opieka nad chorym na alzheimera. Udostępnij. Pobierz PDF. Opublikowano: 21.09.2021. Zmodyfikowano: 28.12.2022. Za informację odpowiada: Narodowy Fundusz Zdrowia. Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera Choroba Alzheimera Porady praktyczne. Od 1995 do 2011 roku Stowarzyszenie wydawało kwartalny biuletyn dla opiekunów "Bliżej Alzheimera". Wszystkie numery kwartalnika można znaleźć w bibliotekach medycznych, wojewódzkich, uniwersyteckich i Bibliotece Narodowej. Choroba Alzheimera dotyka coraz więcej osób, przede wszystkim w podeszłym wieku – na świecie choruje na nią około 20 milionów ludzi, w Polsce natomiast niemal pół miliona. Opieka nad chorym, który stopniowo traci pamięć i zdolność do samodzielnego funkcjonowania, jest ogromnym wyzwaniem dla bliskich. W chorobie Parkinsona, można zaobserwować również objawy pozaruchowe – zaliczają się do nich między innymi: apatia, lęki, depresja, problemy ze snem, zaburzenia funkcji poznawczych (oznaki otępienia starczego) oraz częstomocz, zaparcia, nadpotliwość, ślinotok. Uwagę lekarzy zwraca również „maskowata” twarz oraz ściszona Jst też czwarty element, o którym warto powiedzieć. Opiekunowie chorych na Alzheimera są pozostawieni sami sobie, w związku z tym dochodzą tu zagadnienia, które są związane z administracją i opieką, z zarządzeniem sytuacją pacjenta. Obciążenia dla opiekuna są więc wielorakie i większość z nich ma ciężki dla nich wymiar. Zrobiłam to! Z ogromną radością, pomieszaną ze stresem, przekazuję Wam informację, że już niedługo ukaże się mój poradnik z 45 pomysłami na aktywizację (w domowym zaciszu) osób dotkniętych chorobą Alzheimera. W tym wpisie opisuję, jak do tego doszło. Poradnik “Choroba Alzheimera. 45 pomysłów na aktywizację seniorów” jest już dostępny! 🙂 Znajdziesz go m.in IiOCqp. Tak, na Facebooku, nie żartuję. Internet to informacyjna studia bez dna, nie zawsze wiarygodna, ale w przypadku grup na Facebooku dotyczących opieki nad osobami z chorobą Alzheimera, demencją, naprawdę chodzi o bezcenne źródło informacji. Kilkanaście lat temu opiekunowie osób dotkniętych chorobą Alzheimera mogli liczyć głównie na… siebie. Działało w Polsce kilka organizacji pozarządowych i można było spotkać dobrych lekarzy specjalistów, ale dotyczyło to przede wszystkim dużych miast. Z czasem możliwości uzyskania pomocy pojawiało się coraz więcej. Nie tylko działało coraz więcej organizacji i specjalistycznych instytucji, ale też dostępnych było coraz więcej np. drukowanych poradników. Kolejną opcją, która aktualnie – moim zdaniem – ma się świetnie, są grupy na Facebooku. To miejsca, w których “spotykają się” głównie opiekunowie. Zadają pytania, dzielą się swoimi doświadczeniami, podrzucają sobie pomysły na radzenie sobie z trudnymi objawami, polecają książki itd. Jak znaleźć taką grupę na Facebooku Jeśli masz konto na Facebooku, w okienko z napisem “Szukaj” wpisz nazwę jednej z podanych poniżej nazw grup albo szukaj innej, podając jej potencjalną nazwę. Facebook wyniki wyszukiwania podzieli na kilka typów, na Grupy. Wybierz tę, która Cię interesuje i przeczytaj jej opis, by dowiedzieć się, kogo zrzesza i jaki jest jej cel. Nie masz konta na Facebooku? Dowiedz się, jak je założyć Kto może należeć do grupy na Facebooku? To zależy od danej grupy i zasad, jakie przyjął jej administrator. Większość grup jest prywatna, co oznacza, że tylko członkowie grupy widzą opublikowanej na niej posty i mogą na nie odpisywać – dodawać komentarze czy reakcje. Masz więc częściową kontrolę nad tym, co i kto widzi. Regulaminy grup Poza tym zwykle w momencie, gdy chce się dołączyć do jakiejś grupy na Facebooku, trzeba odpowiedzieć na kilka pytań. Dzięki temu administrator (i członkowie grupy) upewniają się, kto chce dołączyć do grupy. W jednych grupach można od razu opublikować post, w wielu czeka się na akceptację administratora. To również sprawia, że grupa nie mija się z celem, dla którego ją powołano – niepożądane posty nie są publikowane. Zdarza się, że regulamin grupy zabrania publikowania na zewnątrz treści dodawanych w grupie, szczególnie wypowiedzi członków. Dzięki temu tworzy się niejako krąg zaufania. Oczywiście od wszystkich członków oczekuje się także kultury wypowiedzi i szacunku do wszystkich członków. Pewnie są grupy, w których nie ma takich zasad, ale z pewnością takie Ciebie od razu nie zainteresują. Nad porządkiem w grupie czuwa zwykle administrator i moderatorzy, ale często także sami członkowie. Nie chcą, by jej poziom spadł, łamano regulamin, którego każdy członek, dołączając do grupy, zobowiązał się przestrzegać, więc mogą zgłaszać niechciane posty i komentarze administratorowi. Zalety grup na Facebooku dla opiekunów osób dotkniętych chorobą Alzheimera Przejdźmy do konkretów. Dlaczego warto dołączyć do takiej grupy i aktywnie w nie uczestniczyć? One działają trochę jak grupy wsparcia, tylko że wirtualne. Możesz więc w wygodnym dla Ciebie czasie: opublikować post, np. opowiedzieć swoją historię, podzielić się emocjami – to często wystarcza, by już poczuć ulgę, spojrzeć na swoją sytuację nieco z dystansu,zadać pytanie, poprosić o podpowiedź, podzielenie się w jakiejś sprawie swoimi doświadczeniem, przemyśleniami,odpowiadać na posty członków grupy – dzielić się swoimi doświadczeniem, dyskutować, wspólnie szukać rozwiązań,dodawać linki czy zdjęcia,a przede wszystkim przekonać się, że nie jesteś sam, że są ludzie, którzy przeżywają to samo, co Ty lub mają bardzo podobną sytuację. To, jak wiele dasz od siebie, zależy oczywiście od Ciebie. Są opiekunowie, którzy chętnie podejmują dosłownie każdy temat. Są tacy, którzy nie wyobrażają sobie dzielić się prywatnymi historiami, i każdy to szanuje (w każdym razie powinien). W każdej chwili możesz zrezygnować z członkostwa w grupie, opuszczając ją. Nie ma limitów dotyczących liczby grup, do których się należy. Przykładowa grupa na Facebooku Najpopularniejsze grupy dla opiekunów na Facebooku Oto lista aktywnych grup na Facebook (według nazw, kolejność nie ma znaczenia), gdzie wsparcie znajdują chorzy, opiekunowie i rodziny osób dotkniętych demencją, chorobą Alzheimera. Pewnie jest ich więcej – jeśli znasz taką, daj mi znać, dodam ją do listy. Choroba AlzheimeraChoroba Alzheimera, demencja, otępienieDemencja, alzheimer, otępienie starczeOpiekunowie seniorów żyjących z demencją – specjaliści i członkowie rodzinOtępienie. Grupa wsparcia dla opiekunówZajęcie dla chorego na alzheimera – porady, przykłady, wsparcie Jeśli jeszcze nie znasz grup na Facebooku poświęconych opiece, mam nadzieję, że Cię zachęciłam i znajdziesz tam odpowiednie wsparcie. Daj znać w komentarzu, jakie są Twoje wrażenia! . . . . . . . Telefon Zaufania dla Osób Starszych Stowarzyszenia „mali bracia Ubogich” tel. 22 635 09 54 Informacje dodatkowe: W każdą środę w godz. – odbywa się dyżur dla osób potrzebujących rozmowy, wskazówek i wsparcia w opiece nad chorym na Alzheimera. Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera ul. Emilii Plater 47, 00-118 Warszawa tel. 22 622 11 22 e-mail: alzheimer_pl@ Strona internetowa: WROCŁAW Stowarzyszenie Alzheimerowskie MOST ul. Komuny Paryskiej 17/1, 50-451 Wrocław tel. 71 789 98 33 Informacje dodatkowe: Spotkania odbywają się w trzecią sobotę każdego miesiąca o godz. Grupa Wsparcia ul. Zemska 38 a, 54-438 Wrocław tel. kom. 506 16 25 19 Informacje dodatkowe: Grupa Wsparcia skupia opiekunów chorych na chorobę Alzheimera i inne rodzaje otępień. Spotkania odbywają się w poniedziałki, wtorki i środy w godz. – ŁÓDŹ Łódzkie Towarzystwo Alzheimerowskie ul. Przybyszewskiego 111, 93-110 Łódź tel. 42 681 24 32; 42 681 24 38 e-mail: @ Informacje dodatkowe: W pierwszą sobotę każdego miesiąca o godz. odbywają się zebrania informacyjne dla rodzin i opiekunów osób cierpiących na chorobę Alzheimera lub inne zespoły otępienne. Przy Łódzkim Towarzystwie Alzheimerowskim istnieje Środowiskowy Dom Samopomocy dla Osób z Chorobą Alzheimera Nowe Stowarzyszenie Alzheimerowskie „OSKAR” ul. Rodzynkowa 1, Łódź tel. 42 648 46 10, kom. 502 355 656 e-mail: j-wit@ KRAKÓW Małopolska Fundacja Pomocy Ludziom Dotkniętym Chorobą Alzheimera ul. Dobrego Pasterza 110 / 22, 31-416 Kraków tel. 12 410 54 20 e-mail: fundacja@ Strona internetowa: Informacje dodatkowe: Fundacja prowadzi Środowiskowy Dom Samopomocy, w którym chorzy mogą przebywać od poniedziałku do piątku w godz. – POZNAŃ Wielkopolskie Stowarzyszenie Alzheimerowskie ul. Zagórze 7/9, 61-112 Poznań tel. 61 855 02 73; 61 855 02 74; 61 855 02 75 e-mail: stowarzyszenie@ @ Informacje dodatkowe: W ramach pomocy chorym i ich opiekunom działa Ośrodek Adaptacyjno-Rehabilitacyjny dla Osób z Chorobą Alzheimera, gdzie w dni powszednie możliwy jest dzienny pobyt chorych (8 godzin dziennie). Wielkopolskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Chorobą Alzheimera ul. Szwajcarska 3 (Szpital ZOZ), 61-285 Poznań tel. 61 873 90 81; 61 873 00 00 wew. 81 e-mail: AlzheimerWielkopolska@ Informacje dodatkowe: Stowarzyszenie współpracuje z dwoma ośrodkami, w których możliwy jest dzienny pobyt chorego. Są to: Świetlica Dziennego Pobytu Poznań, ul. Garczyńskiego 15/17, tel. 61 833 49 27; Rodzinny Dom Opiekuńczy „Przystań” Poznań, ul. Dziedzicka 38, tel. 61 870 07 02. KSIĄŻKI-PORADNIKI NA TEMAT CHOROBY ALZHEIMERA „Kochając osobę z demencją”, Pauline Boss, rok wydania: 2013. „Jak radzić sobie z chorobą Alzheimera. Poradnik dla opiekunów”, praca zbiorowa, rok wydania: 2001. „Motyl” Lisa Genova (o Alzheimerze z perspektywy osoby chorej), rok wydania: 2014. About Latest Posts Redakcja Gazety Senior to zespół, który wraz z redaktor naczelną serwisu troszczy się, aby dostarczać czytelnikom seniorom dedykowanych treści oraz ważnych z punktu widzenia osób starszych informacji. Dbamy, aby materiały publikowane w serwisie napisane były przystępnym językiem i zaprezentowane w przyjaznej seniorom formie np. bez rozpraszających reklam w postaci wyskakujących o najnowszych rozwiązaniach społecznych, ekonomicznych, zdrowotnych kierowanych do osób starszych. Informujemy o aktualnej sytuacji seniorów w Polsce. Sporo piszemy o zdrowiu seniorów i profilaktyce zdrowotnej. Obalamy mity dotyczące osób starszych. Edukujemy seniorów, korzystając z wiedzy i wskazówek ekspertów w danej dziedzinie. Co to jestObjawyStadium choroby (otępnienie) PrzyczynyDiagnozaLeczenie DietaCo to jest choroba Alzheimera?Szacuje się, że w Polsce na to schorzenie cierpi obecnie 300-500 tys. osób. Jednocześnie epidemiolodzy alarmują, że w ciągu najbliższych czterdziestu lat ta liczba w populacji światowej może wzrosnąć nawet Alzheimera (AD, z ang. Alzheimer’s disease) prowadzi do zwyrodnienia, a w konsekwencji też utraty nerwowych komórek. Degradacja neuronów postępuje stopniowo, prowadząc do zmniejszenia ich liczby, odkładania się płytek starczych i białka tau oraz zaburzeń w przekaźnictwie u chorego dochodzi do trudności w przypominaniu sobie imion i nazw przedmiotów, doborem słów czy częstsze gubienie drobnych przedmiotów. Z czasem pojawiają się objawy typu: utrata pamięci, trudności w mówieniu i upośledzenia osądu. Ponadto dochodzą nowe, zaburzenia wzrokowe, zaburzenia zachowania, zaburzenia orientacji w czasie i przestrzeni, trudności w wykonywaniu codziennych obowiązków, problem z samodzielnym przyjmowaniem zaawansowanym stadium pacjent nie może już samodzielnie funkcjonować i potrzebuje całodobowej opieki. Nasilające się symptomy powodują zmianę osobowości chorego, przyczyniają się do depresji, wycofania z życia społecznego, dotykają też osób z bliskiego otoczenia. Choć najczęściej chorują osoby w wieku po 65. roku życia, zdarza się, że jest rozpoznawana u osób młodszych. Dlatego też nie wolno bagatelizować pierwszych niepokojących objawów związanych z zaburzeniami pamięci i choroby AlzheimeraPierwsze objawy bywają bagatelizowane, a późne rozpoznanie naraża pacjenta oraz jego bliskie otoczenie na ryzyko depresji wynikające z nieświadomości postępującej choroby. Objawy Alzheimera na wczesnym początku to subtelne problemy z pamięcią i trudności z przypomnieniem sobie niektórych słów. Z czasem pojawiają się: upośledzenie myślenia i osądu, trudności w mówieniu, budowaniu zdań, doborze słów. Na dalszych fazach choroba postępuje, pojawiają się inne zaburzenia, co zaczyna destabilizować życie pacjenta oraz jego najczęstsze symptomy to:zaburzenia w orientacji przestrzennej (np. problem ze znalezieniem drogi do domu)utrata poczucia czasu i trudności z rozpoznawaniem pór dniazaburzenia wzrokowe (problemy z czytaniem, rozróżnianiem kolorów, rozpoznawaniem osób)utrata umiejętności rozwiązywania problemówzagubienie i dezorientacjazapominanie o czynnościach związanych z higieną osobistąnieprzywiązywanie wagi do wyglądu zewnętrznegozaburzenia odżywiania (bardzo często zapominanie o konieczności picia czy zjedzenia posiłku)trudności w wykonywaniu zwykłych, codziennych czynności (kłopot sprawia ubieranie się, mycie, jazda samochodem, przygotowywanie posiłków)brak zainteresowania dotychczasowym hobbypowtarzanie w kółko tych samych pytańnieumiejętność prowadzenia rozmowystałe gubienie rzeczy i problem z ich odnalezieniemzaburzenia nastroju (zagubienie, strach, niepokój, smutek) zmiany osobowości (dotychczas łagodna osoba może być rozdrażniona, podejrzliwa i zachowywać się agresywnie)nieumiejętność właściwej oceny sytuacji i uleganie osobom trzecim (np. podpisywanie umów podsuwanych przez nieuczciwych sprzedawców)zaburzenia emocjonalno-społeczne (powodujące wycofanie z życia społecznego i towarzyskiego)Jak szybko postępuje choroba Alzheimera?Choroba może rozwijać się w ukryciu i nie być rozpoznana przez wiele lat. Pierwsze objawy bywają mylnie są przypisywane przemęczeniu i uznawane za typowe dla pewnego wieku czy osobowości człowieka. To, w jakim tempie choroba będzie postępować, w dużej mierze zależy od cech indywidualnych danej osoby oraz jej stylu życia. Stadium choroby Alzheimera (otępnienie alzheimerowskie) Otępienie łagodneNa tym etapie symptomy łatwo zbagatelizować, ponieważ każdemu zdarza się czasem o czymś zapomnieć lub mieć problem z koncentracją. Z czasem jednak sytuacje takie stają się coraz częstsze, a dodatkowo chory zaczyna zadawać te same pytania po kilka razy i miewać częste zmiany nastrojów. To zachowanie powoduje, że czuje się zagubiony, odsuwa od życia towarzyskiego, a nawet rodzinnego. W tej fazie jeszcze w miarę samodzielnie radzi sobie z codziennymi obowiązkami. Szacuje się, że to stadium choroby może trwać 20 lat lub o średnim nasileniuProblemom z pamięcią zaczynają towarzyszyć zaburzenia mowy. Chory nie potrafi sformułować zdania, zaczyna używać słów w niewłaściwym kontekście i mylić pojęcia. Bywa, że nie może przypomnieć sobie imienia bliskiej osoby lub myli ją z kimś innym. Istotne jest, by pomimo pomyłki, nie poprawiać go, ponieważ uświadomienie pacjentowi jego własnej słabości, spowoduje rozdrażnienie, frustrację, wybuch złości. Typowe są też omamy i problemy z orientacją w terenie. Taka osoba wymaga już całodobowej opieki i nie powinna poruszać się sama poza domem. Czas trwania tego etapu szacuje się na 2-10 zaawansowane Zwykłe codzienne czynności, takie jak ubranie się czy jedzenie, stają się dla chorego niewykonalne. Wymaga pomocy także w czynnościach związanych z higieną osobistą, a bywa, że konieczne jest korzystanie ze specjalnych pieluch dla osób dorosłych. Chory traci świadomość dnia i nocy, raczej już nie chodzi, nie rozpoznaje osób. Ma problem z komunikowaniem swoich potrzeb, takich jak jedzenie, picie czy wypróżnianie się. Opieka nad nim w takiej sytuacji przerasta najbliższych, którzy często decydują się na umieszczenie pacjenta w specjalistycznym ośrodku dla chorych na chorobę Alzheimera. Ten etap może trwać 1-5 Alzheimera. Czynniki ryzyka zachorowaniaPrzyczyn upatruje się w nieprawidłowym gromadzeniu się złogów białek amyloidu beta w komórkach nerwowych i wokół nich oraz splotów białka tau, występującego niemal wyłącznie w tych ryzyka - tym, co sprzyja rozwojowi choroby, na pewno są:wiek (ponieważ chorują głównie osoby starsze)płeć (najbardziej narażone na zachorowanie są kobiety)uwarunkowania dziedziczne (potwierdzone przypadki choroby w rodzinie)predyspozycje genetyczne (mutacje genów)przebyty w przeszłości poważny uraz głowycukrzycaZ punktu widzenia profilaktyki istotne są też modyfikowalne czynniki zwiększające ryzyko choroby Alzheimera, do których zaliczamy:palenie papierosównieprawidłowa dietaniewłaściwy wskaźnik BMInadciśnienie tętniczewysoki poziom cholesterolu LDL w surowicy krwimała aktywność fizyczna i umysłowazły senprzewlekły stresJak zdiagnozować chorobę Alzheimera?Diagnoza oparta jest na badaniu przedmiotowym oraz wywiadzie lekarskim, także z osobą z bliskiego otoczenia pacjenta, która może wskazać na istotne dla prawidłowego rozpoznania symptomy i zmiany ocenia też funkcje poznawcze za pomocą testów przesiewowych, które pozwalają na wczesne rozpoznanie otępienia typu alzheimerowskiego. Należą do nich:Test Rysowania ZegaraPacjent jest proszony o narysowanie na kartce tarczy zegara i zaznaczenie na niej konkretnej godziny, 11:10 lub 3:00. Niewykonanie tego zadania prawidłowo lub odmowa wykonania, może świadczyć o MMSE (ang. Mini–Mental State Examination)Test ten zawiera 30 pytań lub zadań do wykonania, na podstawie odpowiedzi ocenia się różne obszary funkcjonowania poznawczego, czytanie ze zrozumieniem, liczenie, pisanie, orientację w czasie i miejscu, zapamiętywanie czy nazewnictwo).Test MoCA (ang. Montreal Cognitive Assessment)Jest to narzędzie do wykrywania wczesnych zaburzeń poznawczych (ang. Mild Cognitive Impairment), czyli stadium pośredniego między prawidłowymi funkcjami poznawczymi a otępieniem. Test ocenia abstrahowanie, pamięć krótkotrwałą, funkcje wzrokowo-przestrzenne, wykonawcze, język, płynność wypowiedzi, orientację allopsychiczną i zdolność koncentracji przydatnym w diagnostyce wczesnej fazy, pozwalającym uwidocznić pośrednio złogi beta-amyloidu jest pozytonowa tomografia emisyjna (ang. Positron emission tomography, PET). Natomiast narzędziami diagnostycznymi pomocnymi w różnicowaniu Alzheimera z innymi przyczynami dolegliwości chorego lub wykryciu chorób współistniejących są: tomografia komputerowa (TK) i badanie rezonansem magnetycznym się również badanie morfologii krwi, oznaczenie poziomu stężenia witaminy B12, TSH i kwasu foliowego w surowicy, glukozy oraz badanie w kierunku boreliozy czy kiły, by wykluczyć inne choroby mogące zaburzać funkcje lekarz diagnozuje chorobę Alzheimera?W przypadku stwierdzenia u siebie lub bliskiej osoby objawów tego rodzaju demencji należy udać się na konsultację do lekarza specjalisty. Diagnozowaniem i leczeniem zajmują się: neurolog, psychiatra i geriatra. Leczenie choroby AlzheimeraLeczenie farmakologiczne polega na łagodzeniu objawów, spowolnieniu postępu choroby i degradacji mózgu. W tym celu stosuje się leki, w których składzie znajdują się: galantamina, rywastygmina czy nad chorym wymaga też odpowiedniego podejścia psycho-emocjonalnego. Bardzo istotny jest by zapewnić jej spokój, komfort i poczucie bezpieczeństwa, bez potrzeby narażania pacjenta na krytykę. Konfrontując chorego z jego niedoskonałościami i popełnionymi pomyłkami, negatywnie wpływa się na jego stan emocjonalny, a to z kolei może dać początek a choroba AlzheimeraNa depresję cierpi około 40-55 proc. osób z chorobą Alzheimera. Wiadomo, że zmiany neurodegradacyjne mózgu zwiększają ryzyko depresji, ale i depresja wpływa na ryzyko wystąpienia Alzheimera. To z kolei znacznie obniża jakość życia pacjenta, a tym samym przyczynia się również do ryzyka wystąpienia depresji u osób opiekujących się chorym. Opiekun może borykać się z depresją tak samo, jak osoba, którą się opiekuje. Bywa, że dotyka go zespół wypalenia, dlatego też cała rodzina powinna być objęta kompleksową pomocą, wsparciem lekarzy i ośrodków specjalizujących się w leczeniu zarówno Alzheimera, jak i można całkowicie wyleczyć chorobę Alzheimera?Na obecnym etapie rozwoju medycyny nie jest możliwe całkowite wyleczenie z demencji spowodowanej chorobą żyją ludzie z chorobą AlzheimeraCo prawda szacuje się, że chorzy żyją średnio około 8 lat, ale wczesne rozpoznanie zmian neurodegradacyjnych mózgu i szybkie wdrożenie leczenia może znacznie wydłużyć życie chorego, nawet do 20 lub więcej lat. Dieta w chorobie AlzheimeraBadania dowodzą, że odpowiednia dieta ma pozytywny wpływ na opóźnienie zmian neurodegradacyjnych mózgu. Naukowcy z Rusch University Medical Center w Chicago opracowali tzw. dietę MIND z zaleceniami żywieniowymi dla cierpiących na Alzheimera. Jest ona bogata w antyoksydanty, wielonienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy i dużą ilość błonnika. Zaleca się, aby zamiast mięsa zwierzęcego wybierać ryby, warzywa (szczególnie z zielonymi liśćmi), rośliny strączkowe, owoce (np. jagody czy maliny), orzechy i produkty otępienia typu alzheimerowskiego. Tomasz Gabryelewicz, Anna Barczak. Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego Polskiej Akademii tematy: Amnezja - objawy, przyczyny, leczenie utraty pamięci Choroba Alzheimera w największym stopniu doświadcza chorego, ale pośrednio wpływa także na całe jego otoczenie. Na rodzinie i bliskich osoby z chorobą Alzheimera spoczywa bowiem opieka nad nim. Szacuje się̨, że w Polsce 92% chorych na Alzheimera przebywa w domu od początku choroby, aż do jej końca. Choroba wiąże się̨ z reorganizacją życia nie tylko chorego, ale i – a może przede wszystkim – jego bliskich. Natura schorzenia sprawia, że chory najlepiej czuje się̨ we własnym domu i dobrze znanym otoczeniu. Osoba z chorobą Alzheimera wraz z rozwojem choroby i utratą samodzielności będzie wymagać obecności najbliższych, która będzie stawać się̨ koniecznością, choćby ze względów bezpieczeństwa. Tymczasem realia najczęściej są̨ takie, że osoba z chorobą Alzheimera mieszka sama lub ze współmałżonkiem w podobnym wieku, nierzadko również dotkniętym innym schorzeniem. Dzieci pracują̨ i wychowują̨ własne potomstwo, nierzadko w odległym mieście. Spis treści: Jak pogodzić codzienne obowiązki z opieką nad osobą z chorobą Alzheimera? Nie trzymajmy na wierzchu: Zapewnij sobie pomoc i możliwość wypoczynku Jak pomóc choremu by zachował samodzielność? Wsparcie żywieniowe dla osób z chorobą Alzheimera Ważne jest wsparcie z zewnątrz Jak pogodzić codzienne obowiązki z opieką nad osobą z chorobą Alzheimera? Jedną z podstawowych zasad opieki nad osobą z chorobą Alzheimera jest zapewnienie poczucia bezpieczeństwa i spokoju. W miarę̨ rozwoju choroby konieczne będzie dostosowanie mieszkania dla wygody, ale przede wszystkim bezpieczeństwa chorego i jego otoczenia. Jeśli w kuchni znajduje się̨ kuchenka gazowa, powinna być ona wyposażona w samoczynne odcięcie ulatniającego się̨ gazu lub – najlepiej – powinna zostać wymieniona na płytę elektryczną. Jeśli chory nie jest w stanie samodzielnie gotować, ciepłe posiłki można zostawiać mu w termosie. Zawartość szafek w całym mieszkaniu warto opisać oraz przykleić kartki do mebli. W komunikacji z chorym na Alzheimera świetnie sprawdza się tablica korkowa, gdzie możemy zostawiać informacje: „Jestem w pracy, wrócę̨ o 17:00, obiad jest w termosie”, zmniejszające u osoby z chorobą Alzheimera przebywającej samotnie w domu poczucie niepokoju i dezorientacji. W głównych pomieszczeniach zawiesimy duże zegary, a w jednym z nich – kalendarz, najlepiej z wyrywanymi kartkami lub przesuwanym „okienkiem”. Nie trzymajmy na wierzchu: ważnych dokumentów, dużych kwot pieniędzy, kluczyków do samochodu. Schowajmy w zamykanych szafkach niebezpieczne środki chemiczne i leki, usuńmy z zasięgu chorego zbędne bibeloty, zwłaszcza szklane. Pod dywany podłóżmy specjalne maty zapobiegające ich ślizganiu się. Jeśli w domu są̨ schody, warto zawczasu pomyśleć o „bramce” zabezpieczającej. Zapewnij sobie pomoc i możliwość wypoczynku Z czasem zdarzyć się̨ może tak, że jedna z bliskich osób – współmałżonek lub dziecko – będzie musiała z czasem przyjąć na siebie rolę głównego opiekuna chorego. Ważne jednak, by główny opiekun osoby chorej miał świadomość tego, że może liczyć na wsparcie, nie tylko fizyczne, ale przede wszystkim psychiczne. Główny opiekun osoby z chorobą Alzheimera musi nauczyć się̨ prosić o pomoc innych członków rodziny, znajomych, czy sąsiadów w opiece nad chorym. Jeśli będzie taka potrzeba, należy zorganizować wsparcie z zewnątrz – w ramach pomocy społecznej lub płatnych usług opieki nad osobami starszymi. W przeciwnym razie opiekun może doświadczyć chronicznego zmęczenia i ciągłego rozdarcia wewnętrznego, dotkliwego zwłaszcza dla opiekunów pracujących zawodowo i wychowujących małe dzieci. Opiekunowie osób chorych na Alzheimera sami są̨ w grupie ryzyka wielu chorób somatycznych i psychicznych, w tym np. depresji. Dlatego pamiętając o bliskich, pamiętajmy też o sobie oraz o konieczności regeneracji fizycznej i psychicznej. Opiekun osoby chorej powinien dbać o własne przyjemności np. zakupy lub spotkania ze znajomymi. Ważne jest takie gospodarowanie własnym czasem aby mieć energię i zapał do opieki nad osobą chorą. Jeśli mamy poczucie, że sytuacja nas przerasta, warto skorzystać ze wsparcia psychologa lub dołączyć do grona osób zmagających się̨ z podobnym problemem. Czasami ulgę̨ przynosi już sama świadomość, że ktoś doświadczył pokrewnych sytuacji i emocji. Jak pomóc choremu by zachował samodzielność? Dla najbliższych kluczowe znaczenie ma to, jak długo chory zachowa samodzielność. Nie zatrzymamy postępu choroby, ale możemy opóźnić jej progres. Na rozwój schorzenia ma wpływ wiele czynników. Obok wsparcia farmakologicznego ważną rolę odgrywa także: rehabilitacja, treningi pamięci, zachęcanie chorego do wykonywania codziennych czynności w domu. Aktywizujmy bliskich w sposób, który i nam sprawi przyjemność poprzez: taniec, techniki relaksacyjne, masaż, wspólne ogadanie rodzinnych zdjęć, pracę w ogrodzie, zabawę̨ z ukochanym psem, malarstwo, muzykę. Dla chorych twórcze działania to wyjątkowe doświadczenie: pozwala im wyrazić emocje, poprawia nastrój, a także buduje poczucie własnej wartości. Wsparcie żywieniowe dla osób z chorobą Alzheimera Leczenie i rehabilitacja powinny być wsparte odpowiednią, zrównoważoną̨ dietą. Dobrym rozwiązaniem wydają się być dobrane przez lekarza specjalistyczne preparaty odżywcze, takie jak dostępny w aptekach bez recepty, Souvenaid. Souvenaid® zawiera unikalną, opatentowaną kombinację składników odżywczych (Fortasyn Connect®), która może mieć korzystny wpływ na funkcje pamięci poprzez wspomaganie procesu powstawania oraz funkcjonowania połączeń synaptycznych w mózgu. W skład preparatu wchodzą̨ między innymi: kwasy tłuszczowe omega-3, urydyna, cholina, witaminy z grupy B, witaminy E i C. Ważne jest wsparcie z zewnątrz Wszelkie informacje na temat dostępnych form opieki nad osobami z chorobą Alzheimera uzyskamy w lokalnym ośrodku pomocy społecznej lub stowarzyszeniu rodzin osób dotkniętych chorobą. Być może w Twoim mieście funkcjonuje rozwiązanie, które świetnie sprawdza się̨ w zachodniej Europie: dzienny ośrodek pobytu dla osób z chorobą Alzheimera, gdzie chorzy w ciągu dnia mają zapewnioną opiekę̨, posiłki, terapię, oraz lubiane przez nich wspólne zajęcia: np. muzyczne czy ruchowe. Pani Joanno, zawsze gdy czytam podobne historie jestem pełna podziwu i szacunku dla osób, które potrafią dać z siebie tak wiele drugiemu człowiekowi. Zwłaszcza, że z tego co przeczytałam na blogu to mama Pani partnera, więc wiele osób mogłoby się z takiej relacji wycofać. Sam pomysł prowadzenia tego rodzaju wirtualnego pamiętnika jest bardzo dobry, pomocny nie tylko dla Pani ale dla innych osób borykających się z podobną sytuacją. Najtrudniejsze jest to, że jest Pani w opiece nad Mamą praktycznie sama. Nie znam dokładnie sytuacji, ale może warto wziąć różne opcje pod uwagę np. zatrudnienie dodatkowej pomocy w sprzątaniu lub/i opiece nad chorą, aby choć częściowo odciążyć Panią od obowiązków. Ma Pani prawo do pomocy z Ośrodka Opieki Społecznej, istnieją stowarzyszenia takie jak Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera i in. Przez tego typu instytucje organizowane są turnusy rehabilitacyjne dla chorych, które dają czas opiekunom na odpoczynek, wyjazd. Warto z czegoś takiego skorzystać. Może Pani porozmawiać ze swoim mężczyzną na temat jego włączenia się w opiekę, chociaż częściową. Na pewno są osoby w rodzinie bądź sąsiedztwie, które mogłyby Państwu pomóc, przynajmniej w czuwaniu nad Mamą kilka godzin w tygodniu tak aby mogła Pani spokojnie zrobić zakupy itp. Każdego dnia powinna mieć Pani trochę czasu dla siebie, na spokojny spacer z psem, na chwilę relaksu. Warto też pomyśleć o grupie wsparcia dla osób, które mają podobny problem bądź spotkaniach z psychologiem. Na ten moment jest to Pani bardzo potrzebne. Przede wszystkim kontakt z innymi, oderwanie się od domowej rzeczywistości, spojrzenie na sytuację z dystansu. Moim zdaniem powinniście Państwo obydwoje porozmawiać o obecnej sytuacji i znaleźć możliwe drogi rozwiązania problemu. Najlepiej wziąć pod uwagę wszystkie możliwe opcje pomocy, a następnie uszeregować je od najbardziej akceptowalnych do tych, które Państwo zupełnie wykluczacie. Łączę pozdrowienia.

forum opiekunów osób chorych na alzheimera